Artykuły

Artykuły SEO

10 czerwca, 2020

Historia cywilizacji

Czym jest Europa? Jakie były jej początki i jakie ma perspektywy? W ciągu tysiącleci swej historii Europa nigdy nie była polityczną, religijną czy kulturalną całością. W jej dziejach zawsze odbijały się różnorodne tradycje oraz wpływy innych cywilizacji. Greckie państwa-miasta i rzymskie imperium czerpały z bogatego dziedzictwa wcześniejszych osiągnięć w dziedzinie zarządzania, życia gospodarczego i życia intelektualnego. Klasyczna cywilizacja wniosła jednak wyjątkowy i szczególny wkład w rozwój naszego kontynentu, a wraz z epoką chrześcijańską była jedną z dwóch wielkich sił kształtujących Europę taką, jaką znamy obecnie. Na przestrzeni dwóch tysiącleci stopniowo rozwijała się Europa państw narodowych, by uzyskać swą XX-wieczną tożsamość.

Nasze zajęcia zaczynamy od opisu wczesnych cywilizacji greckich, by następnie przedstawić rozwój Europy w kolejnych stadiach aż do dnia dzisiejszego. Nie będziemy koncentrować się na przedstawieniu politycznych i dynastycznych elementów europejskiej historii, bardziej zależeć nam będzie na podkreśleniu znaczenia gospodarki, kultury i mediów. Historia Europy wywarła istotny wpływ na dzieje świata, choć niewątpliwie i on miał wpływ na formowanie jej oblicza. Spróbujemy dowiedzieć się, jak do tego doszło, że tak niewielki kontynent mógł wypracować zespół pewnych wartości i upowszechnić je na całym świecie. Jakie to wartości?

Zajęcia z przedmiotu „Historia cywilizacji” na Wydziale Nauk Społecznych Warszawskiej Uczelni Ekonomicznej prowadzi dr Anna Pycka.

10 czerwca, 2020

Public relations i reklama

„Czyń dobrze i skłoń innych, aby o tobie dobrze mówili” — to stwierdzenie zwięźle wyraża koniunkcję dwóch istotnych elementów. Instytucja prowadząca działania PR musi zasługiwać na dobrą opinię, ale nie wystarczy, by jedynie sprawiała dobre wrażenie. Musi też dostarczać informacji o sobie i swoich dokonaniach, a nie tylko oczekiwać, że zostanie dostrzeżona i pochwalona. W dodatku informacje te powinny być rzeczowe i obiektywne, nie mogą to być przechwałki, gdyż samochwalstwo jest zbyt bliskie mało wiarygodnej reklamie.

Zyskiwanie zainteresowania, wywieranie wrażenia i cieszenie się uznaniem nie są prostym spontanicznym działaniem — efektywność zależy od poznania konkretnych narzędzi. PR to element wiedzy o zarządzaniu. Na zajęciach z przedmiotu „Public relations i reklama” studenci dowiedzą się, co to jest wizerunek i czym się różni od reputacji, odkryją tajniki różnych technik komunikowania, zasady dialogu, perswazji, retoryki, argumentowania. Poznają zasady etyczne w PR (czy jest coś takiego jak „czarny PR”?) i stosunek pojęcia „public relations” do pojęć uważanych za pokrewne, w tym public affairs, publicity, lobbing, komunikowanie marketingowe i reklama.

Zajęcia z przedmiotu „Public relations i reklama” na Wydziale Nauk Społecznych Warszawskiej Uczelni Ekonomicznej prowadzi dr Anna Pycka.

10 czerwca, 2020

Prawo oświatowe. Karta Nauczyciela

Celem wykładów i ćwiczeń z przedmiotu „Prawo oświatowe. Karta Nauczyciela” jest zapoznanie studentów z przepisami, które regulują sytuację prawną nauczycieli jako pracowników.

Przedmiotem studiów jest przede wszystkim ustawa Karta Nauczyciela i jej miejsce w systemie prawa oświatowego pośród innych ustaw i rozporządzeń Ministra Edukacji Narodowej.

Na zajęciach można poznać w pierwszej kolejności podstawy prawne funkcjonowania systemu oświaty w Polsce i dostrzec w nim miejsce Karty Nauczyciela. Jest ona fundamentalnym aktem prawnym, który reguluje kompleksowo sprawy pracownicze nauczycieli jako olbrzymiej grupy zawodowej o szczególnie istotnym znaczeniu społecznym.

Następnie omawiane i dyskutowane są określone w Karcie podstawowe prawa i obowiązki nauczycieli, wymogi kwalifikacyjne, warunki awansu zawodowego, sprawy związane z nawiązywaniem, zmianą i ustaniem stosunku pracy, kwestie nagród i odznaczeń, uprawnień socjalnych i urlopów, ochrony zdrowia, uprawnień emerytalnych oraz odpowiedzialności dyscyplinarnej nauczycieli.

Zajęcia nie ograniczają się jedynie do poznania teoretycznej wiedzy prawniczej, lecz skłaniają do lektury, interpretacji i rozumienia niejasnych i skomplikowanych przepisów oraz do krytycznego spojrzenia na ich praktyczne stosowanie. Prowadzą do wniosku, że znajomość Karty Nauczyciela i umiejętność jej interpretacji stanowią konieczny warunek stosowania prawa pracy w praktyce.

Zajęcia z przedmiotu „Prawo oświatowe. Karta Nauczyciela” na Wydziale Pedagogicznym Warszawskiej Uczelni Ekonomicznej prowadzi dr Piotr Reputakowski.

10 czerwca, 2020

Czym zajmuje się antropologia kultury?

„Antropologia gwarantuje, że twoje życie ulegnie skomplikowaniu”, gdyż proponuje, by zarówno do tego, co banalne, jak i fascynujące, przykładać jednakową wagę i poszukiwać odpowiedzi, które mogą zmienić nasze utrwalone przekonania.

Pozycja antropologa, a więc badacza, który z założenia winien jak najwięcej podróżować i poznawać nawet najskrajniejsze formy kulturowego życia człowieka na ziemi, umożliwia porównywanie różnych wzorów kultury i odmiennych stylów życia. Pozycja obserwatora i komentatora wielokulturowości zmusza do wielce ostrożnego szacowania wartości, norm i zasad postępowania. Poza tym, że antropologia zmierza do porządkowania i wyjaśniania świata zgodnie z regułami naukowego poznania, jest też wyrazicielem światopoglądowego pluralizmu, bo choć „świat nadal ma przedziały, jak pociąg, jest jednak więcej przejść między nimi i już mniej są strzeżone”.

Na zajęciach z przedmiotu „Antropologia kultury” studenci dowiedzą się, czym jest kultura i jakie mamy kultury, jak nasz język wpływa na postrzeganie świata, czym jest względność, a czym uniwersalność. Jak w różnych kulturach funkcjonują rodziny i małżeństwa, na czym polega globalizacja i czym jest nowa lokalność. Antropologia jest mediatorem wielokulturowości, bo wejście w XXI wiek wymaga porozumienia i rozmowy. Nie jest prawdą, że technologie „załatwiają sprawę”. Problem nie w tym, jak szybko się porozumieć, ale o czym i jak rozmawiać, co widzieć i jak traktować innych. To bardzo przydatna porcja wiedzy.

Zajęcia z przedmiotu „Antropologia kultury” na Wydziale Pedagogicznym Warszawskiej Uczelni Ekonomicznej prowadzi dr Anna Pycka.

Mała dziewczynka pokazuje rękę pomalowaną w różne kolory

9 czerwca, 2020

Metoda projektów w pracy pedagoga

Przedmiot „Metoda projektów w pracy pedagoga” ma na celu dostarczenie metodycznej wiedzy studentom oraz doskonalenie umiejętności wyjściowych w zakresie planowania i realizowania zajęć edukacyjnych metodą projektu. Udział w zajęciach umożliwia:

— zdobycie wiedzy metodycznej w zakresie planowania i realizowania zajęć metodą projektu;

— posługiwanie się wiedzą teoretyczną w planowaniu działań metodą projektu z wykorzystaniem właściwych strategii i metod aktywizujących w realizacji działań praktycznych;

— poznanie kryteriów doboru materiałów, środków, metod pracy oraz możliwości wykorzystania nowoczesnych technologii;

— poznanie kierunków pracy w przygotowywaniu projektu (czynności nauczyciela i czynności ucznia), wykonaniu projektu (czynności nauczyciela i czynności ucznia), prezentacji i oceny projektu (czynności nauczyciela i czynności ucznia);

— projektowanie propozycji działań metodą projektu w kontekście podstawowych modeli heurystycznych (nauczanie poszukujące, uczenie się we współpracy, uczenie się przez doświadczenie).

Zajęcia z przedmiotu „Metoda projektów w pracy pedagoga” na Wydziale Pedagogicznym Warszawskiej Uczelni Ekonomicznej prowadzi prof. dr hab. Urszula Tyluś.

9 czerwca, 2020

Język mediów

Nazwa „media” oznacza tutaj „środki komunikacji”, tak jak w słynnej formule kanadyjskiego teoretyka komunikacji Marshalla McLuhana: the medium is the message („medium jest przekazem”) — specyfika danego środka komunikacji ma większy wpływ na odbiorcę niż sama przekazywana wiadomość. Język zaś to różne konwencje i kody, które są związane z konkretnym medium.

Podstawowym medium jest znak. Na początku kursu studenci poznają różne koncepcje znaku, a także jego budowę i sposoby obrazowania (stopień schematyzmu w przedstawianiu poszczególnych elementów). Zajmujemy się znakami utrwalającymi mowę, poznajemy bogactwo systemów pisma z całego świata, zwracamy uwagę na to, jak rozwój techniki pisania, drukowania i przemiany w typografii wpłynęły na kształt liter, znaków przestankowych i znaków wartości liczbowych.

W ramach kursu będą prezentowane także inne rodzaje znaków: notacja muzyczna, znaki projektowane na użytek nauki, herby, znaki handlowe i towarowe, piktogramy, znaki drogowe, emotikony itp.

Ważnym zagadnieniem jest przejście od znaku do symbolu i wykształcenie języka symboli (z wykorzystaniem elementów roślinnych, zwierzęcych, ludzkich, abstrakcyjnych) i języka alegorii. Od alegorii z kolei blisko do renesansowych książek zawierających emblematy i w ogóle do wszelkiego rodzaju ilustracji, które znajdują się w publikacjach dla dzieci i dla dorosłych. Komiks to popularne medium z własnym językiem, które ma swoją składnię, gramatykę, ortografię.

Przy omawianiu problematyki związanej z rysunkiem, grafiką, grafiką komputerową, kolażem, muralem, obrazem, zdjęciem, kadrem filmowym skupiamy się na takich zagadnieniach jak wpływ określonej techniki na ostateczny kształt dzieła, wykorzystanie różnych rodzajów kompozycji i określenie reguł, które są z nimi związane, zastosowanie określonego typu perspektywy, iluzje optyczne i problemy związane z recepcją kształtów i kolorów przez nasze oko.

Zajęcia z przedmiotu „Język mediów” na Wydziale Nauk Społecznych Warszawskiej Uczelni Ekonomicznej prowadzi mgr Wawrzyniec Sztark.

9 czerwca, 2020

Etyka zawodu nauczyciela

Etyka dla nauczycieli może być wykładana w sposób suchy i nudny. Taki wykład mogą zastąpić jednak interesujące dyskusje i rozmowy ze studentami, które dotyczą konkretnych i aktualnych przypadków z bieżącej praktyki życia codziennego. Są to problemy naruszania godności oraz innych praw nauczyciela i ucznia, krzywdzenia, przemocy i agresji w szkole, winy i odpowiedzialności, sumienia, wolności i ograniczania swobody pracy nauczyciela.

Etyki zawodowej jako etyki szczegółowej nie można zrozumieć bez etyki ogólnej. Dlatego też zajęcia z przedmiotu „Etyka zawodu nauczyciela” poprzedzone są uwagami na temat ogólnych zagadnień etycznych (podstawowych systemów i teorii etycznych, sformułowanych przez największych myślicieli ludzkości, pojęcia dobra i zła moralnego, pytania o możliwość postępu moralnego jednostki). Następnie zajmujemy się analizami konkretnych praktycznych przykładów dylematów moralnych i sposobów ich rozwiązywania.

Na zajęciach z przedmiotu „Etyka zawodu nauczyciela” analizowane są szczegółowo prawa i obowiązki etyczne nauczyciela zawarte w przepisach prawa oświatowego oraz w sformułowanych do tej pory kodeksach etyki dla nauczycieli. Studentki i studenci mogą sami projektować własne nowe kodeksy etyczne oraz dyskutować nad kontrowersyjnymi obecnie w Polsce praktykami tworzenia i wprowadzania do szkół kodeksów etyki zawodowej nauczycieli.

Zajęcia z przedmiotu „Etyka zawodu nauczyciela” na Wydziale Pedagogicznym Warszawskiej Uczelni Ekonomicznej prowadzi dr Piotr Reputakowski.

9 czerwca, 2020

Retoryka praktyczna i erystyka

W ramach kursu „Retoryka praktyczna i erystyka” studenci poznają okoliczności, w których narodziła się retoryka, i omawiają główne stanowiska w sporach wokół „sztuki pięknego mówienia”. Dowiadują się, jakie są cechy dobrego mówcy, jaki powinien być jego charakter, na czym polega jego wiarygodność, w jaki sposób potrafi on wywołać u odbiorcy właściwe reakcje emocjonalne.

Wykorzystując wiedzę o tropach i figurach retorycznych, studenci uczą się dokonywać analizy różnych typów tekstów. Ważnym elementem pracy z tekstami są zagadnienia dotyczące stylu i kompozycji: co czyni dany utwór spójnym, co to jest jasność i stosowność stylistyczna, czym jest opis i jakie cechy odróżniają opis od opowiadania.

Retoryka to także „sztuka przekonywania”. W ramach kursu omawiane są takie zagadnienia jak różne rodzaje debat i warunki, które muszą być spełnione, żeby przebiegały one prawidłowo, typy argumentów używanych w dyskusji, stosowanie perswazji w reklamie i w propagandzie.

Znajomość chwytów erystycznych oraz strategii i taktyki walki erystycznej pozwala studentom odkryć manipulacje w wypowiedziach polityków, dziennikarzy i innych osób publicznych. Analiza wybranej wypowiedzi pod kątem wykorzystania różnych technik erystycznych to jedno z praktycznych zadań, które studenci wykonują w ramach zajęć.

Podczas kursu wykorzystywane są zarówno klasyczne teksty dotyczące retoryki, jak i najnowsze opracowania. Ważnym elementem jest znajomość specjalistycznej terminologii dotyczącej omawianych zagadnień. Przywoływane są nie tylko nazwy polskie, ale także ich odpowiedniki greckie lub łacińskie (jeżeli termin pochodzi z antyku) bądź odpowiedniki angielskie do nazw współczesnych.

Zajęcia z przedmiotu „Retoryka praktyczna i erystyka” na Wydziale Nauk Społecznych Warszawskiej Uczelni Ekonomicznej prowadzi mgr Wawrzyniec Sztark.

Boisko do piłki nożnej, na którym odbywa się mecz.

9 czerwca, 2020

Jakie cechy powinien mieć dziennikarz sportowy?

Wyobraźmy sobie oglądanie meczu czy gali boksu bez komentatora sportowego. Słyszymy tylko krzyki kibiców i gwizdek sędziego. Jeżeli nie znamy się zbyt dobrze na sporcie, nawet nie do końca wiemy, o co chodzi. Kto komu podał piłkę, czy ten cios zadany był zgodnie z zasadami fair play? Dlaczego dziennikarz sportowy jest tak bardzo potrzebny?

Przygotowanie specjalistyczne

Aby zostać dziennikarzem sportowym, trzeba skończyć studia dziennikarskie. To one przygotują odpowiednio do tego zawodu. Ale przede wszystkim przyszły dziennikarz sportowy powinien interesować się sportem. Chyba nie ma nic gorszego niż wymuszone relacje bez cienia zainteresowania.

Ogromna wiedza i profesjonalizm to podstawa w tym zawodzie. Po ukończeniu studiów kandydat jest przygotowany do zawodu, ale to czasami za mało. Dziennikarz sportowy musi nieustanne czytać, oglądać, mieć wszystkie rozgrywki w małym palcu, podobnie jak nazwiska zawodników. Dodatkowo znać ciekawe anegdoty na ich temat, które, wplecione w relację, wywołają zainteresowanie odbiorcy.

Cechy zawodowca

Oglądając mecz czy czytając raport, nie do końca zdajemy sobie sprawę, jak trudne jest przekazanie informacji o wydarzeniach, które dzieją się na żywo. Dobry dziennikarz sportowy komentujący wydarzenie na żywo powinien mieć odpowiedni ton głosu i dykcję. Kiedy denerwuje nas czyjś głos, po prostu nie jesteśmy w stanie oglądać meczu. Jednak w dzisiejszych czasach dostępność relacji sprawia, że możemy wybrać taką, która nam najbardziej odpowiada.

Zachowanie bezstronności na antenie to naprawdę trudne zadanie. Niefaworyzowanie jednej z drużyn czy jednego zawodnika może okazać się nie lada wyzwaniem. Ale kibica nie interesuje opinia na ten temat, on już ma swoją ulubioną drużynę. Relacja powinna być rzetelna i zawierać ograniczoną liczbę emocji. Trochę inaczej sytuacja wygląda przy meczach lub wystąpieniach reprezentacji narodowych. Wtedy wręcz oczekujemy emocjonalnego zaangażowania.

Komentowanie wydarzeń sportowych na żywo to bardzo stresujące zadanie. Ale dla dziennikarza powinno być chlebem powszednim. Komentator sportowy musi mieć łatwość wysławiania się i talent oratorski. Czasami tempo akcji jest naprawdę wysokie, w związku z czym sprawne posługiwanie się językiem jest niezbędne.

Najbardziej cenimy tych komentatorów, którzy mają umiejętność stworzenia odpowiedniej atmosfery. To rzecz, której nie da się nauczyć, trzeba po prostu mieć „to coś”. Tę cechę posiadają nieliczni. Często prowadzą niezapomniane relacje, które zapadają nam głęboko w pamięć. Potrafimy wybaczyć im wszystkie przejęzyczenia czy drobne błędy, wynikające z tempa mówienia. Czasami są tak zabawne, że mogą zagościć na stałe w języku potocznym i literackim.

Goooool!

Słysząc to słowo, podrywamy się z kanapy w geście radości. Albo łapiemy się za głowy i patrzymy z niedowierzaniem. Oglądanie rozgrywek sportowych bez tego głosu w tle trudno sobie wyobrazić.

8 czerwca, 2020

Język w aspekcie kultury

Głównym celem kursu „Język w aspekcie kultury” jest zapoznanie studentów z bogactwem polszczyzny od jej zarania aż po czasy współczesne. Różne teksty kultury, od pierwszych zdań po polsku zapisanych w średniowiecznych kronikach po teksty poezji lingwistycznej i utworów hiphopowych, prowadzą uczestników kursu przez historię języka. Ważnym kontekstem w tej wędrówce jest historia kultury duchowej (m.in. porównanie wybranych fragmentów Biblii w kilku tłumaczeniach z różnych epok) i kultury materialnej (śledzenie przemian polszczyzny związanych z rozwojem cywilizacji i zmianami form życia).

Studenci uczą się korzystać ze słowników języka polskiego, zarówno specjalistycznych, które obejmują słownictwo dawne, gwarowe lub skupiają się na etymologii, frazeologii i zapożyczeniach z języków obcych, jak i tych, które zbierają zasoby polszczyzny wraz z regułami poprawnościowymi.

Kurs obejmuje także zagadnienia związane z pokrewieństwem języka polskiego z innymi językami słowiańskimi, prezentację regionalnych i środowiskowych odmian języka, w tym także słownictwa fachowego związanego z określonymi, wybranymi przez studentów, dziedzinami aktywności.

Ważnym elementem kursu jest problematyka związana z tabu językowym (wulgaryzmy, seksualizmy), a także używanie języka w dyskursie publicznym (zachowanie szacunku wobec grup dyskryminowanych, koncepcje poprawności politycznej, nowomowa).

Oprócz przeszłości i teraźniejszości ważna jest również przyszłość języka i różne tendencje, które w nim występują. Ciekawym tematem do dyskusji na zajęciach jest na przykład spór wokół używania feminatywów.

Zajęcia z przedmiotu „Język w aspekcie kultury” na Wydziale Nauk Społecznych Warszawskiej Uczelni Ekonomicznej prowadzi mgr Wawrzyniec Sztark.

«‹ 2 3 4 5 ›